baca title pon dh tau sedeh.. yup.. just fin read ths e-novel.. mmg sedeh.. sib baik bacer kat gumah.. klu bacer kat opis.. huh taktau ape jd..
~antara petikan dr e-novel ini..
********************************************************************
Jangan diucap selamat tinggal
Pada diriku yang menantikanmu
Telah kau tunai seribu janji
Satu kau mungkiri
Hidup bersamaku
Tidakkah kau kasihan kepadaku
Yang mengharapkan cintamu
mengalir airmataku merintih dalam pilu
bila kau berlalu
Serikan semula mahligai hati yang lara
Bertahun lamaku tunggu
Bertaut cinta yang Satu
Berikan ku cinta sembuhkanlah luka lama
Selagi kasih membara
Daku setia selamanya
Jangan diucapkan perpisahan
Sayup suaramu
Membuaikan rindu
Pasrahku didalam kerinduan
Kasihku padamu
Subur dihatiku
Alunan lagu Sarah Raisudin begitu meruntun jiwa ku ketika ini. Bait liriknya bagaikan gambaran hidupku yang sedang merindu. Entah berapa kali hari ini lagu itu beralun di radio dan setiap kali ia keudara, seolah-olah ia membawa aku kembali kepada kisah semalamku. Aku memerhatikan ummi yang keluar masuk bilik membantuku berkemas sekaligus menamatkan lamunanku.
********************************************************************
“Puan, ini jurnal peribadi arwah. Dia mahu saya serahkan kepada puan di hari pembacaan wasiat” Shaffiza menyerahkan sebuah buku yang dijilid cantik. Gambar pertama kami di Old Traffod menghiasi muka hadapan jurnal itu. Beberapa keping gambar lama kami di London termasuk gambar di hari perkahwinan kami menghiasi kulit belakangnya. Aku selak helaian demi helaian jurnal itu. Tiada Dikau, Tiada Makna…tajuk jurnal itu. Aku tidak mampu untuk terus menyelak helaian berikutnya, terlalu sarat dengan kenangan.
more..? pls visit ths link..
*********************************************************************
Posts
No comments:
Post a Comment